تناقضات آماری زیادی در مورد تعداد کودکان کار وجود دارد. برخی تعداد آنان را ۸۰۰۰ نفر و برخی سازمانها بین ۴ تا ۸ میلیون نفر قلمداد میکنند و اظهار میکنند که فقط در شهر تهران تعداد ۸۰۰۰ نفر کودک کار وجود دارد.

این آمار در هر جامعه ای گاها نتیجه فروپاشی برخی خانواده ها و گاها نتیجه فروپاشی برخی هنجارهای اجتماعی و اصول اخلاقی می باشد و صد البته که برخی نیز نتیجه مرگ انسانیت در گوشه و کنار هر جامعه ای ست.

ما فکر میکنیم که این کودکان در کنار جبر زمانه و شرایط خویش باید فرصتی برای توسعه خویش نیز داشته باشند، ما میخواهیم به جای داشتن جامعه ای که در آن بزرگسالانی آسیب دیده، خشن و ناآگاه به حقوق مدنی خویش داشته باشد در ساختن جامعه ای سهیم باشیم که هر کودک کار امروز شخصی مفید برای جامعه خویش باشد و در بهترین حالت هر کودک کار امروز کارآفرین فردای این جامعه گردد.

ما معتقدیم که تمام کودکان از جمله کودکان کار در بدترین حالت ممکن باید به حقوق اولیه خود از جمله تغذیه، تفریح  و تحصیل دسترسی داشته باشند که این مهم توسط بسیاری از سازمانهای مردم نهاد تا حدودی برآورده می شود ولی این گونه سازمانها به تنهایی و بدون پشتوانه اجتماعی به هیچ وجه قادر به ادامه فعالیت خود نخواهند بود. در همین راستا رسام با انجمن کودکان کار همکاری خود را آغاز کرده و برنامه های متنوعی برای این خدمات طراحی کرده است که با ارتباطی نزدیک و همفکری با مسئولین این انجمن سعی در انجام رسالت خویش دارد.